sábado, 14 de mayo de 2011

el tiempo no pasa

El tiempo pasa mucho más despacio de lo que uno desea. Cuando se quieren precipitar las cosas el corazón y la cabeza se pelean.
Adelantaría el reloj, que pase el tiempo que falta para que todo llegue al lugar que le corresponde. Quisiera dar dos palmadas, que empezara la función y las escenas nos deleitaran con su interpretación.

Hoy estoy desolada porque las cosas no han ido como había planeado y es culpa solo mía. Espero demasiado de mis planes y de mis sentimientos.

Ahora mismo estoy sola. Y no se disfrutar de ello. Tengo lo que siempre he deseado, soy lo que quiero ser y no consigo disfrutar del momento. Cuántas veces me he gritado CARPE DIEM, pues no, me flagelo yo solita.

Y para terminar me miro al espejo y lo que veo no me gusta, hace unas semanas era estupendo ese reflejo, hoy solo veo unos quilos de más que suplican verdura y tristeza.

En serio, me doy miedo.

2 comentarios:

chuscartes dijo...

Crec que va ser en Borges qui va dir "Estar contigo o no estar contigo es la medida de mi tiempo." Cada fet que ens passa, cada moment ens duu a un altre de nou i tenim la sort de fer-lo l'un al costat de l'altre.

Saps que t'estimo i estaré al teu costat donant suport al que necessitis.

Dorothy dijo...

T'entenc tant! Jo també em repeteixo cada dia Carpe Diem i al final caic en els mateixos vicis de responsabilitat i flagelació de sempre.

Estàs guapíssima.